-erien, -ierien, -erion, -ierion

De Arbres
Révision datée du 15 janvier 2024 à 09:20 par Mjouitteau (discussion | contributions) (Mjouitteau a déplacé la page -erien, -ierien vers -erien, -ierien, -erion, -ierion)

La finale en -erien, comme en -ierien, -erion, -ierion, est le pluriel en -ien, -ion de l'animé -er, -our.


(1) Ar venajerien a oa mad d'ar beorien.
le 1ferm.ier.s R était bon à le 1pauvre.s
'Les fermiers étaient bons envers les pauvres.'
Jules Gros, Giraudon (2014:11)


(2) Fae ganin gant ar gelaouennerien !
mépris ! avec.moi avec le 1journal.iste.s
'Les journalistes, moi, j'en ai par-dessus la tête !'
Standard, Kervella (2001:29)


(3) N'ho pefe ket ezhomm eus kelennerien war ar jedoniezh evit lec'hioù pell diouzh an hent-houarn ?
ne1 2PL 2.aurait pas besoin de enseign.ant.s sur le calcul.ation pour lieu.x loin de le chemin-fer
'Vous n'auriez pas besoin d'enseignants en mathématiques pour des lieux éloignés de l'accès au train ?'
Standard, Ar Barzhig (1976:10)


(4) Kalz euz pesketerien Treboul a zo o zud-koz ginidig diwar ar mêz.
beaucoup de pêch.eur.s Treboul R1 est leur2 parent-vieil natif de le campagne
'Beaucoup de pêcheurs de Tréboul ont leurs grand-parents qui viennent de la campagne.'
Léonard (Cléder), Seite (1998:57)