-oùigoù

De Arbres
(Redirigé depuis -ouigoù)

La finale de mots en -oùigoù est composée d'un suffixe pluriel -où, suivi du suffixe -ig de sens diminutif suivi d'un morphème -où. Il est possible que ces deux derniers morphèmes n'en forment qu'un, le suffixe diminutif pluriel -igoù.


(1) an tonnouigoù stank
le flot.s.DIM.s nombreux
'les nombreuses vagues'
Léonard, Seite & Stéphan (1957:123)


(2) kloched, 'parenthèses' > klochedoùigoù, 'guillemets', Press (1986:239)


Productivité

La finale en -oùigoù est productive, apparemment dans tous les dialectes.


(3) tammouigou dilhad da vont d'an ôd
morceau.PL.DIM.PL habits pour1 aller à1 le côte
'des pièces d'habits pour aller en mer'
Bas-trégor (Locquirec) , Al Lay (1925:107)


  • Ki-labour, er porzh, a roe pavadoùigoù d'ar palafrigner a oa astennet, e fas er fank, en ur glask lakaat anezhañ a-c'hwen.
Standard, Hupel (2011)
  • Erfin e oan bet tizhet gant ar yenien ha distroet d'ar saloñs en ur lezel gwazhioùigoù war an tapis ruz
Beyer (2009:7)
  • ur straedig kamm-digamm, a bep tu dezhañ tiez gwenn ha liorzhoùigoù bevennet holl gant mogerioù izel mein sec'h
Beyer (2009:10)
  • Ha c'hoazh notennoù ha notennoùigoù, ha brouilhoù labezet gant stlejadoù hir un islinenner melen o wagenniñ war ma frazennoù diampartañ.
Beyer (2009:11)
  • Met diwallit, n'ankouait ket 'Bravig' amañ em dorn… 'Bravig' hag e berlezennoùigoù dir. Beyer (2009:85)
  • A-nebeudoùigoù, biz ha biz, e tiskoulm e zaouarn a-ziwar-dro e zaoulin.
Beyer (2009:86)
  • O veajiñ emañ Lagatu: tudoù e aozan ur berigouigoù-parti oaaah !
Franquin 2006. Gaston 14, traduction bretonne de Alan Monfort, Yoran Embanner, p.18.
  • N'omp ket barzhed o rambreal diwar-benn prederioùigoù hor buhez.
Hemon (1972) Ur Breizhad oc'h adkavout Breizh, Al Liamm, cité dans Hor Yezh 171-172:110.


Dans Herrieu (1994), le seul suffixe en -igoù que l'on trouve est sur le mot tra 'chose' (traouigoù) mais on le trouve 9 fois.


Sémantique

Herri (1982:14) utilise indifféremment en corpus baraoù-bihan et baraouigoù 'petits pains'.


Analyse

Si le morphème final -où est le pluriel -où et non une marque hypocoristique, alors la finale en -oùigoù est un cas de double pluriel.


Diachronie et horizons comparatifs

Ernault (1895-6:440) considère que les formes en -ouigoù, n'apparaissent qu'en moyen breton tardif (-igoù est présent antérieurement).