-oùigoù
La finale de mots en -oùigoù est composée d'un suffixe pluriel -où, suivi du suffixe -ig de sens diminutif suivi d'un morphème -où. Il est possible que ces deux derniers morphèmes n'en forment qu'un, le suffixe diminutif pluriel -igoù.
(1) | an | tonnouigoù | stank | ||||||||||||||
le | flot.s.DIM.s | nombreux | |||||||||||||||
'les nombreuses vagues' | |||||||||||||||||
Léonard, Seite & Stéphan (1957:123) |
(2) klochedoù, 'parenthèses' > klochedoùigoù, 'guillemets', Press (1986:239)
Productivité
La finale en -oùigoù est productive, apparemment dans tous les dialectes.
(3) | tammouigou | dilhad | da | vont | d'an | ôd | |||||||||||
morceau.PL.DIM.PL | habits | pour1 | aller | à1 le | côte | ||||||||||||
'des pièces d'habits pour aller en mer' | |||||||||||||||||
Bas-trégor (Locquirec) , Al Lay (1925:107) |
- Ki-labour, er porzh, a roe pavadoùigoù d'ar palafrigner a oa astennet, e fas er fank, en ur glask lakaat anezhañ a-c'hwen.
- Standard, Hupel (2011)
- Erfin e oan bet tizhet gant ar yenien ha distroet d'ar saloñs en ur lezel gwazhioùigoù war an tapis ruz
- Beyer (2009:7)
- … ur straedig kamm-digamm, a bep tu dezhañ tiez gwenn ha liorzhoùigoù bevennet holl gant mogerioù izel mein sec'h…
- Beyer (2009:10)
- Ha c'hoazh notennoù ha notennoùigoù, ha brouilhoù labezet gant stlejadoù hir un islinenner melen o wagenniñ war ma frazennoù diampartañ.
- Beyer (2009:11)
- Met diwallit, n'ankouait ket 'Bravig' amañ em dorn… 'Bravig' hag e berlezennoùigoù dir. Beyer (2009:85)
- A-nebeudoùigoù, biz ha biz, e tiskoulm e zaouarn a-ziwar-dro e zaoulin.
- Beyer (2009:86)
- O veajiñ emañ Lagatu: tudoù e aozan ur berigouigoù-parti oaaah !
- Franquin 2006. Gaston 14, traduction bretonne de Alan Monfort, Yoran Embanner, p.18.
- N'omp ket barzhed o rambreal diwar-benn prederioùigoù hor buhez.
- Hemon (1972) Ur Breizhad oc'h adkavout Breizh, Al Liamm, cité dans Hor Yezh 171-172:110.
Dans Herrieu (1994), le seul suffixe en -igoù que l'on trouve est sur le mot tra 'chose' (traouigoù) mais on le trouve 9 fois.
Sémantique
Herri (1982:14) utilise indifféremment en corpus baraoù-bihan et baraouigoù 'petits pains'.
Analyse
Si le morphème final -où est le pluriel -où et non une marque hypocoristique, alors la finale en -oùigoù est un cas de double pluriel.
Diachronie et horizons comparatifs
Ernault (1895-6:440) considère que les formes en -ouigoù, n'apparaissent qu'en moyen breton tardif (-igoù est présent antérieurement).