Différences entre les versions de « Hogen »
Ligne 40 : | Ligne 40 : | ||
{| class="prettytable" | {| class="prettytable" | ||
| (5) || Ne oan ket ||gant ma c'hentañ treizhadenn,|| '''hogen''' <u>argadet</u> ||e voe || an douaradez ac'hanon. | | (5) || Ne oan ket ||gant ma c'hentañ treizhadenn,|| '''hogen''' <u>argadet</u> ||e voe || an douaradez ac'hanon... | ||
|- | |- | ||
| ||[[ne]] étais.1SG ||[[ket|pas]] [[gant|avec]] [[POSS|mon]] premier traversée, | | | ||[[ne]] étais.1SG ||[[ket|pas]] [[gant|avec]] [[POSS|mon]] premier traversée, ||mais frappé ||[[R]] fut ||[[art|le]] terrienne [[a|P]].[[pronom incorporé|moi]] | ||
|- | |- | ||
| ||gant ar santad ||ken iskis-se, ||hini ar beajour ||taolet trumm ||en ur bed dianav. | | ||gant ar santad ||ken iskis-se, ||hini ar beajour ||taolet trumm ||en ur bed dianav. | ||
|} | |} | ||
{| class="prettytable" | {| class="prettytable" | ||
||| colspan="4" | 'Je n'en étais pas à ma première traversée, loin de là, mais la terrienne que je suis fut frappée d'un sentiment si étrange, celui d'un voyageur projeté dans un monde inconnu.' | ||| colspan="4" | 'Je n'en étais pas à ma première traversée, loin de là, mais la terrienne que je suis fut frappée (d'un sentiment si étrange, celui d'un voyageur projeté dans un monde inconnu).' | ||
|- | |- | ||
||||| ([[Beyer (2009)|Beyer 2009]]:36) | ||||| ([[Beyer (2009)|Beyer 2009]]:36) |
Version du 10 novembre 2015 à 14:28
Hogen est un complémenteur marquant l'opposition.
(1) | Hogen, | ar pleuñv-se | a gresk bep miz | re nevez | warnañ. | |
mais | le plumage-ci | R1 croît chaque mois | N nouveau | sur.lui | ||
'Mais il pousse chaque mois de nouvelles (plumes) sur ce plumage.' | Cornouaille (Pleyben), Ar Floc'h (1950:157) |
Variation dialectale
Selon le trégorrois Leclerc (1986:115), l'emploi de hogen, 'mais, or' est associé au Léon. On relève des usages de hogen à Pleiben en Cornouaille, et chez Kervella.
Syntaxe
ordres à verbe second en enchâssée
Même sans être isolée dans une pause intonative, hogen sélectionne une proposition à verbe second. En (2), le sujet apparaît entre hogen et le verbe tensé (cf. ordres V2 en enchâssées).
(2) | Me a breno | ar sae, | hogen c'hwi | a wisko anezhi. | |
moi R1 achètera | le robe | mais vous | R1 habillera P.elle | ||
'J'achèterai la robe, mais tu la mettras.' | Standard, Press (1986:205) |
(3) E ano en ti-kêr a oa Jean Le Page, hogen an holl e Pleiben a rae Jañ Pach anezañ.
- 'Son nom civil était Jean Le Page, mais tous à Pleiben l'appelaient Jañ Pach.', Pleiben, Ar Go (1950:6-7)
(4) ... war ar skridoù eo bet diazezet ul lodenn vat deus va anaoudegezh, hogen war ar yezh komzet eo bet diazezet ivez.
- 'Une bonne partie de mes connaissances est basé sur les écrits, mais aussi sur la langue orale.', Kervella, cité dans Denez (1993:27)
(5) | Ne oan ket | gant ma c'hentañ treizhadenn, | hogen argadet | e voe | an douaradez ac'hanon... |
ne étais.1SG | pas avec mon premier traversée, | mais frappé | R fut | le terrienne P.moi | |
gant ar santad | ken iskis-se, | hini ar beajour | taolet trumm | en ur bed dianav. |
'Je n'en étais pas à ma première traversée, loin de là, mais la terrienne que je suis fut frappée (d'un sentiment si étrange, celui d'un voyageur projeté dans un monde inconnu).' | ||||
(Beyer 2009:36) |
Press (1986:209) note que c'est aussi le cas pour met, 'mais' et rak, 'car'. Il en conclut que ce ne sont pas des conjonctions de subordination.