Hepken
De Arbres
Révision datée du 17 janvier 2013 à 12:26 par Mjouitteau (discussion | contributions) (Page créée avec « L'adverbe ''hepken'' est un composé de la préposition ''hep'', 'sans' et de l'adverbe ''ken''. {| class="prettytable" |(1)|| Teir reunenn '''hepken''' || a c'hell... »)
L'adverbe hepken est un composé de la préposition hep, 'sans' et de l'adverbe ken.
(1) | Teir reunenn hepken | a c'hellan | da gemerout | digant pep~hini. | ||||||
3 crin.SG seulement | R peux | de1 prendre | avec chaque un | |||||||
'Je peux prendre seulement trois crins à chacun.' | Cornouaille (Pleyben), Ar Floc’h (1950:157) |
(2) | Ur wech hepken, | e c'hellis pakañ anezhi | e-keit ma c'hoarzhe outi hec'h-unan | [...]. | |||
un fois seulement | R pus attraper P.elle | pendant que riait à.elle son.un | |||||
'Une seule fois, je pus la surprendre pendant qu'elle riait toute seule (...)' | |||||||
Trégorrois (Kaouenneg)/Standard, ar Barzhig (1976:24) |
- Kement ha ma gomprenan e kavit-c'hwi diazez ar brezhoneg war ar skridoù hepken.
- lettre de Kervella à Roparzh Hemon, cité dans Denez (1993:27)