Différences entre les versions de « En-, em- »
De Arbres
Ligne 9 : | Ligne 9 : | ||
[[Kervella (1947)|Kervella 1947]]:§882) donne: | [[Kervella (1947)|Kervella (1947]]:§882) donne: | ||
''enklask, enkelc'h, engraviñ, engouestlañ, entanañ, endalc'h, | ''enklask, enkelc'h, engraviñ, engouestlañ, entanañ, endalc'h, | ||
''enlivañ, enlouc'had, enrolliñ, enskrivañ, enskantañ, enseller, | ''enlivañ, enlouc'had, enrolliñ, enskrivañ, enskantañ, enseller, |
Version du 18 septembre 2013 à 14:18
Le préfixe en-, ou em-, est un morphème grammaticalisé à partir de la préposition e, qui marque l'intériorité (Kervella 1947:§882).
(1) | adenkorva | |
'réincarner' | Merser (2009) |
Kervella (1947:§882) donne:
enklask, enkelc'h, engraviñ, engouestlañ, entanañ, endalc'h, enlivañ, enlouc'had, enrolliñ, enskrivañ, enskantañ, enseller, empenn, embann, embarzhañ, embroiñ, emellout
Morphologie
La forme em- apparaît devant / p, b, m / (Kervella 1947:§882).